Nynorskordboka
brennpunkt
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit brennpunkt | brennpunktet | brennpunkt | brennpunkta |
Значення та вживання
- punkt der lysstrålar møtest etter å ha gått gjennom ei samlelinse eller vortne reflekterte frå ein holspegel;
- nemning for eit visst punkt i eit kjeglesnitt
- i overført tyding: sentrum for noko viktig eller interessant;
Приклад
- kome i brennpunktet for ein konflikt