Nynorskordboka
tvinge 2
tvinga
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å tvingaå tvinge | tvingar | tvinga | har tvinga | tving!tvinga!tvinge! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| tvinga + іменник | tvinga + іменник | den/det tvinga + іменник | tvinga + іменник | tvingande |
Походження
norrønt þvingaЗначення та вживання
- bruke tvang på, påverke med maktmiddel, presse, drive, nøyde
- tvinge inn ein bleig;
- tvinge saman greinene;
- tvinge ein til å tilstå;
- tvinge under seg eit land;
- tvinge til seg store føremoner;
- tvinge gjennom eit vedtak;
- tvinge fram ei godkjenning;
- tvinge fram ein smil;
- tvinge maten i seg;
- boka tvingar ein til å tenkje etter
- refleksivt:
- tvinge seg gjennom sperringa;
- reforma vil tvinge seg fram;
- tvinge seg til å le
- i perfektum partisipp (jf tvungen):
- bli tvinga til å gå av
- i presens partisipp: presserande, viktig
- tvingande grunnar;
- tvingande nødvendig – absolutt
Фіксовані вирази
- tvinge segòg: tøyme seg