Nynorskordboka
tun
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit tun | tunet | tun | tuna |
Походження
norrønt tún; same opphav som engelsk town ‘by’Значення та вживання
- område mellom og omkring husa på ein gard eller liknande;
Приклад
- gå ut på tunet;
- stå ute på tunet;
- kome til tuns
- stad på ein gard der husa står, til skilnad frå markene ikring
Приклад
- gå heim i tunet
- samling av hus som høyrer til eitt gardsbruk
Приклад
- ein gard med tre tun