Nynorskordboka
tun
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit tun | tunet | tun | tuna |
Походження
norrønt tún; same opphav som engelsk town ‘by’Значення та вживання
- område, plass mellom (og omkring) husa på ein gard eller liknande;
Приклад
- gå ut på tunet;
- stå ute på tunet;
- kome til tuns
- plass mellom fleire hus
- til dømes
- gatetun
- stad der husa står på ein gard (til skilnad frå markene ikring)
Приклад
- gå heim til el. i tunet
- samling av hus som høyrer til eitt gardsbruk
Приклад
- ein gard med tre tun – med tre bruk, for tre huslydar (i eldre tunskipnad)