Nynorskordboka
topp-punkt, toppunkt
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit topp-punkt | topp-punktet | topp-punkt | topp-punkta |
| eit toppunkt | toppunktet | toppunkt | toppunkta |
Значення та вживання
- i matematikk: punkt der dei to beina i ein vinkel møtest
Приклад
- toppvinklar har sams topp-punkt