Nynorskordboka
tilgi, tilgje, tilgjeve
tilgjeva
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å tilgi | tilgir | tilgav | har tilgitt | tilgi! |
| å tilgje | tilgjev | har tilgjeve | tilgje! | |
| å tilgjevaå tilgjeve | tilgjev! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| tilgitt + іменник | tilgitt + іменник | den/det tilgitte + іменник | tilgitte + іменник | tilgivande |
| tilgjeven + іменник | tilgjeve + іменник | den/det tilgjevne + іменник | tilgjevne + іменник | tilgjevande |
Походження
etter lågtysk togevenЗначення та вживання
- la vere gløymd, ikkje lenger rekne (ein) til last
- eg kan tilgi (deg) det du har gjort
- ikkje ta ille opp, bere over med, orsake
- du må tilgi meg ein augeblink