Nynorskordboka
tabu 1
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit tabu | tabuet | tabu | tabua |
Походження
av tabu (2Значення та вживання
- religiøst forbod mot visse handlingar eller mot å nemne eller røre visse menneske, dyr eller ting
- noko ein ikkje skal snakke om (i ein viss kultur) fordi det verkar støytande eller skaper andre negative reaksjonar
Приклад
- arbeide for å fjerne tabua rundt psykisk sjukdom