Nynorskordboka
tabu 1
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit tabu | tabuet | tabu | tabua |
Вимова
taˊbu el. tabuˊПоходження
gjennom engelsk taboo frå polynesisk ‘heilag, forboden’Значення та вживання
- forbod mot visse handlingar eller mot å nemne eller røre visse menneske, dyr eller ting
- noko som blir omfatta av tabu (1, 1);noko som det ikkje skal snakkast om