Nynorskordboka
særspråk
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit særspråk | særspråket | særspråk | særspråka |
Значення та вживання
variant av ei målform eller eit målføre som blir talt av (grupper av) personar med visse sams drag, til dømes alder, kjønn eller yrke
Приклад
- det er særleg i ordtilfanget at eit særspråk merkjer seg ut