Nynorskordboka
støype
støypa
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å støypaå støype | støyper | støypte | har støypt | støyp! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| støypt + іменник | støypt + іменник | den/det støypte + іменник | støypte + іменник | støypande |
Походження
norrønt steypa; kausativ til stupeЗначення та вживання
- la flytande masse storkne i ei form
Приклад
- støype knappar, kuler, lys;
- støype ein mur, eit golv (i betong)
- i overført tyding:
- dressen sit som støypt – passar svært godt;
- stoffet må støypast om i ei dramatisk form
- setje inn på rett plass
Приклад
- støype det nye tilfanget inn i samlinga