Nynorskordboka
streike
streika
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å streikaå streike | streikar | streika | har streika | streik!streika!streike! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| streika + іменник | streika + іменник | den/det streika + іменник | streika + іменник | streikande |
Походження
av engelsk strike (work) ‘bryte av (arbeidet)'Значення та вживання
- gå til sams arbeidsnedlegging, særleg for å få igjennom krav om løn, arbeidstilhøve og liknande;vere med i streik (1);gå til streik
Приклад
- dei streika for høgare løn;
- streike for kortare arbeidstid
- nekte å utføre noko, som protest
Приклад
- eg streika da eg vart sett til å vaske doen
- halde opp å verke
Приклад
- motoren streika