Nynorskordboka
streife
streifa
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å streifaå streife | streifar | streifa | har streifa | streif!streifa!streife! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| streifa + іменник | streifa + іменник | den/det streifa + іменник | streifa + іменник | streifande |
Походження
frå tyskЗначення та вживання
- dra frå stad til stad utan noko klart mål;
Приклад
- dei streifar omkring i området
- kome så vidt borti;
Приклад
- handa streifa så vidt kinnet;
- kula hadde berre streifa skuldra
- sjå som snarast på
Приклад
- han streifar henne med blikket
- så vidt nemne
Приклад
- spørsmålet vart så vidt streifa
- om tanke, idé eller liknande: falle inn
Приклад
- tanken har ikkje eingong streifa meg