Nynorskordboka
still 2
прикметник
однина | множина | ||
---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
still | stilt | stille | stille |
ступені порівняння | ||
---|---|---|
вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
stillare | stillast | stillaste |
Походження
samanheng med stall; same opphav som stille (3Значення та вживання
- som er i ro;kvilande, roleg
Приклад
- sitje stiv og still;
- fjorden låg stavande still – blikstill;
- no står det heilt stilt for meg – no greier eg ikkje å tenkje klart, å kome på det
- i superlativ:
- stillaste vatnet har djupaste grunnen – den som seier lite, kan ofte vere den mest djuptenkte el. ha mykje løynt i seg
Фіксовані вирази
- den stille vekaveka frå palmesøndag til og med påskeaftan (da musikk og andre teikn på glede var borte frå gudstenesta i eldre tid)
- gå stilt i dørenefare varsamt fram
- i det stillei løynd
- still mobiliseringmobilisering utan offentleg kunngjering