Nynorskordboka
stakitt
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit stakitt | stakittet | stakitt | stakitta |
Походження
gjennom lågtysk, frå italiensk, av stecca ‘liten stokk’; same opphav som stake (1Значення та вживання
lågt gjerde (2, 1) om ein hage eller liknande;
gjerde av loddrette lekter som er festa til vassrette bredder
Приклад
- kvitmåla stakitt