Nynorskordboka
spesiell
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| spesiell | spesielt | spesielle | spesielle |
Походження
gjennom tysk, frå fransk special; av latin species ‘art, slag’Значення та вживання
særeigen, særleg, særskild
Приклад
- eit spesielt høve;
- ha ei spesiell form for humor;
- ha spesielle anlegg for noko;
- boka er for spesiell til å bli bestseljar;
- han er noko spesiell
- brukt som adverb:
- spesielt vil eg takke dei tilsette