Nynorskordboka
solitær 2
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| solitær | solitært | solitære | solitære |
Походження
gjennom fransk; frå latin av solus ‘aleine’Значення та вживання
- i botanikk, om plante: som står for seg sjølv
Приклад
- solitære tre
- om dyr, særleg insekt: som ikkje lever i eit ordna samfunn;motsett sosial (2, 2)
Приклад
- solitære bier