Nynorskordboka
slakte
slakta
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å slaktaå slakte | slaktar | slakta | har slakta | slakt!slakta!slakte! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| slakta + іменник | slakta + іменник | den/det slakta + іменник | slakta + іменник | slaktande |
Походження
av lågtysk slachten, av slan ‘slå’Значення та вживання
- drepe (og dele opp) (hus)dyr som skal brukast til mat
Приклад
- slakte grisen til jul;
- laksen blir slakta i båten
- drepe eller myrde brutalt og omsynslaust
Приклад
- heile folket vart slakta
- kritisere særs hardt;
Приклад
- avisene slakta framsyninga;
- leiinga slaktar forslaga
- hogge opp eller dele opp noko og selje det som er av verdi
Приклад
- banden stal bilar og slakta dei;
- dei kjøpte opp verksemda berre for å slakte henne
Фіксовані вирази
- slakte neddrepe ei heil eller delar av ei besetning av (hus)dyr på grunn av sjukdom eller liknande
- heile reinstamma vart slakta ned på grunn av sjukdom