Nynorskordboka
skurre
skurra
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å skurraå skurre | skurrar | skurra | har skurra | skurr!skurra!skurre! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| skurra + іменник | skurra + іменник | den/det skurra + іменник | skurra + іменник | skurrande |
Походження
lydordЗначення та вживання
- lyde stygt eller disharmonisk
Приклад
- røysta skurra i høgtalaren
- brukt som adjektiv:
- ein skurrande lyd
- i overført tyding: vere uheldig;gå dårleg
Приклад
- det var noko som skurra i ekteskapet
Фіксовані вирази
- skurre i øyravere lite truverdig
- skamrosinga skurra i øyra