Nynorskordboka
skunde
skunda
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å skundaå skunde | skundar | skunda | har skunda | skund!skunda!skunde! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| skunda + іменник | skunda + іменник | den/det skunda + іменник | skunda + іменник | skundande |
Походження
norrønt skunda, skyndaЗначення та вживання
haste av garde
Приклад
- ho skundar vidare på ferda
Фіксовані вирази
- skunde framfå til å hende tidlegare enn planlagt;
jamfør framskunde - skunde påauke farten på;
jamfør påskunde - skunde segkome seg raskt av garde eller i gang med noko;
vere snar- dei skundar seg for å rekkje ferja