Nynorskordboka
skuldig, skyldig 2
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| skuldig | skuldig | skuldige | skuldige |
| skyldig | skyldig | skyldige | skyldige |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| skuldigare | skuldigast | skuldigaste |
| skyldigare | skyldigast | skyldigaste |
Значення та вживання
- som har, står i moralsk skuld (1);ikkje saklaus
Приклад
- gjere seg skuldig i ein feil;
- vere skuldig i eit brotsverk;
- vere nokon stor takk skuldig;
- bli svar skuldig
- som substantiv:
- dømme den skuldige
- som har plikt til å betale;
Приклад
- vere skuldig 1000 kr;
- betale det ein er skuldig