Nynorskordboka
skjøn, skjønn 1
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit skjøn | skjønet | skjøn | skjøna |
| eit skjønn | skjønnet | skjønn | skjønna |
Походження
norrønt skynЗначення та вживання
- det å prøve eit omstridd forhold i rettslege former
- rettsforretning der ein tek opp og avgjer eit skjøn (2)
Приклад
- halde offentleg skjøn;
- få noko avgjort ved skjøn
- kollektivt: medlemer av ein domstol eller ei nemnd som avgjer eit skjøn (3)