Nynorskordboka
sjenere
sjenera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å sjeneraå sjenere | sjenerer | sjenerte | har sjenert | sjener! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| sjenert + іменник | sjenert + іменник | den/det sjenerte + іменник | sjenerte + іменник | sjenerande |
Походження
frå fransk, av gêne, ‘pine’Значення та вживання
vere til bry;
plage
Приклад
- nybygga sjenerer naboane;
- røyken skjenerte henne ikkje
- brukt som adjektiv:
- ein sjenerande vind øydela hopprennet
Фіксовані вирази
- sjenere segvere eller kjenne seg brydd
- ikkje sjenere seg for noko