Nynorskordboka
separere
separera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å separeraå separere | separerer | separerte | har separert | separer! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| separert + іменник | separert + іменник | den/det separerte + іменник | separerte + іменник | separerande |
Походження
frå latinЗначення та вживання
- skilje ut frå;skilje åt
Приклад
- separere papir frå anna avfall
- formelt oppheve samlivet mellom ektemakar før den endelege skilsmissa
Приклад
- dei er komne fram til at dei vil separerast
- brukt som adjektiv:
- skilde og separerte menn
Фіксовані вирази
- separere segta ut separasjon (2)