Nynorskordboka
sentrum
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit sentrum | sentrumet | sentrum | sentruma |
Походження
gjennom latin; frå gresk kentron ‘brodd, midtpunkt, spiss’Значення та вживання
- midtpunkt (1) i ein symmetrisk figur;område i midten av noko
Приклад
- sentrum i ein sirkel
- i overført tyding: midtpunkt (2) for merksemd eller interesse
Приклад
- setje elevane i sentrum
- midtre, mest sentrale del av eit geografisk område, særleg i ein by eller ei bygd
Приклад
- Oslo sentrum;
- sentrum i bygda
- stad eller institusjon der viktig aktivitet eller verksemd er samla
Приклад
- Rogaland er eit sentrum for oljeverksemda
- politisk parti eller gruppering mellom det politiske høgre og venstre
Приклад
- sentrum i norsk politikk