Nynorskordboka
selot
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein selot | seloten | selotar | selotane |
Походження
frå gresk, av zelotes ‘ihuga, nidkjær’ etter Simon seloten i Bibelen, tilhengjar av ei jødisk sekt som ville få slutt på romarstyret i Palestina med valdЗначення та вживання
person som trur blindt på noko og er svært ivrig;