Nynorskordboka
røpe
røpa
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å røpaå røpe | røper | røpte | har røpt | røp! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| røpt + іменник | røpt + іменник | den/det røpte + іменник | røpte + іменник | røpande |
Походження
norrønt hrópa, hrǿpa ‘baktale’Значення та вживання
- gjere kjent noko som til no har vore ukjend;
Приклад
- eg vil ikkje røpe for mykje;
- han røpte ingenting om innhaldet
- vitne om;vise
Приклад
- språket røper at han er utlending;
- han røpte eit stort talent
Фіксовані вирази
- røpe segavsløre seg sjølv, oftast mot eigen vilje
- ho heldt maska, og røpte seg ikkje