Nynorskordboka
bitter 2
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| bitter | bittert | bitre | bitre |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| bitrare | bitrast | bitraste |
Походження
frå lågtysk; same opphav som norrønt bitr ‘bitande’Значення та вживання
- som er skarp i smaken;
Приклад
- bitre mandlar;
- smake bittert
Приклад
- bitter strid;
- vere bitre fiendar
- krenkt, vonbroten, skuffande
Приклад
- bli bitter av all motgangen
- som ikkje svarer til det ein vona;skuffande
Приклад
- det var bittert å sjå det ende slik