Nynorskordboka
røkje
røkja
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å røkjaå røkje | røkjer | røkte | har røkt | røk! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| røkt + іменник | røkt + іменник | den/det røkte + іменник | røkte + іменник | røkjande |
Походження
norrønt rǿkja ‘bry seg om’Значення та вживання
Фіксовані вирази
- røkje etterprøve å få greie på;
granske, undersøkje- eg skal røkje etter om rekneskapen stemmer;
- han røkte etter for å finne ut korleis dette hang saman
- røkje segta vare på seg sjølv;
greie seg sjølv- kyrne røkjer seg sjølv;
- han hadde tid til å røkje seg sjølv