Nynorskordboka
ruin
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein ruin | ruinen | ruinar | ruinane |
Походження
frå latin, av ruere ‘falle i grus’Значення та вживання
- (rest av) nedfalle byggverk
Приклад
- ruinane av ei steinkyrkje;
- overlevande som vart funne i ruinane av bygget
Приклад
- økonomisk ruin
Фіксовані вирази
- i ruinari ein tilstand av øydelegging;
i grus- byen låg i ruinar etter krigen;
- landsbyane vart lagde i ruinar i jordskjelvet;
- livsverket ligg i ruinar