Nynorskordboka
resonans
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein resonans | resonansen | resonansar | resonansane |
Вимова
resonanˊs; resonanˊgsПоходження
frå latin, av resonare ‘gje atterlyd’Значення та вживання
- forsterking av lyd ved at omgjevnadene kring lydkjelda kling med
- i overført tyding: forståing, medhald;tilslutning
Приклад
- framlegget fann ingen resonans