Nynorskordboka
resept
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein resept | resepten | reseptar | reseptane |
Походження
av latin receptum ‘noko ein har teke på seg’, av recipere ‘ta imot’Значення та вживання
- skriftleg pålegg frå ein lege om å levere ut medisin til ein person;oppskrift for tillaging og bruk av medisin
Приклад
- skrive ut resept på penicillin
- i overført tyding: rettleiing for korleis ein kan oppnå noko bestemt
Приклад
- dei følgjer resepten til trenaren