Nynorskordboka
protest
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein protest | protesten | protestar | protestane |
Походження
frå mellomalderlatin; av protestereЗначення та вживання
- det å markere i ord eller handling at ein er usamd i noko;
Приклад
- gå i protest;
- ein desperat protest
- offentleg fråsegn om at ein veksel ikkje er akseptert eller betalt i rett tid
Приклад
- ta opp protest hos notarius publicus