Nynorskordboka
prestisje
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein prestisje | prestisjen | prestisjar | prestisjane |
Походження
gjennom fransk; frå latin, opphavleg ‘blendverk, jugl’Значення та вживання
sterk stilling i folks omdøme;
posisjon, status
Приклад
- tape prestisje;
- eit yrke med høg prestisje;
- det er gått prestisje i saka