Nynorskordboka
plikt 1
іменник жіночий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ei plikt | plikta | plikter | pliktene |
Походження
av lågtysk plicht ‘yting’Значення та вживання
- noko ein er pålagd å gjere, til dømes av styresmaktene, arbeidsgjevar eller som følgje av ei bindande avtale
Приклад
- ha plikt til å møte opp;
- offisielle plikter
- som etterledd i ord som
- arbeidsplikt
- buplikt
- erstatningsplikt
- noko ein etter moralske eller religiøse levereglar kjenner seg bunden til å gjere
Приклад
- ha moralsk plikt til å hjelpe