Nynorskordboka
plante 2
planta
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å plantaå plante | plantar | planta | har planta | plant!planta!plante! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| planta + іменник | planta + іменник | den/det planta + іменник | planta + іменник | plantande |
Походження
norrønt planta, gjennom lågtysk; frå latin plantareЗначення та вживання
- setje ei plante med røtene i jord
Приклад
- plante eit epletre;
- dei plantar roser i bedet
- byggje opp eit område ved å setje ei stor mengd planter i jorda
Приклад
- plante skog;
- dei planta ein vinhage
- plassere noko fast og støtt
Приклад
- plante neven i bordet;
- han plantar begge beina i golvet;
- Roald Amundsen planta det norske flagget på Sørpolen
- i løynd plassere noko eller nokon ein stad for å skade eller avsløre
Приклад
- plante ein spion hos fienden;
- det vart planta rykte om familien
Фіксовані вирази
- plante utflytte planter frå veksthus eller vekstbenk til varig veksestad