Nynorskordboka
ofre
ofra
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å ofraå ofre | ofrar | ofra | har ofra | ofr!ofra!ofre! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| ofra + іменник | ofra + іменник | den/det ofra + іменник | ofra + іменник | ofrande |
Походження
norrønt offra; av latin offerre ‘bere fram for’Значення та вживання
- bere fram eit offer (1)
Приклад
- ofre til avgudar
- gje pengegåve
Приклад
- ofre til misjonen
- gje avkall på
Приклад
- han ofra livet i kampen mot okkupasjonsmakta
- bruke, vie
Приклад
- dei ofra mykje tid på å øve;
- det har eg ikkje ofra ein tanke
Фіксовані вирази
- ofre seg forgå heilt inn for
- eg ofra meg for ungane