Nynorskordboka
observere
observera
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å observeraå observere | observerer | observerte | har observert | observer! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
observert + іменник | observert + іменник | den/det observerte + іменник | observerte + іменник | observerande |
Походження
frå latin observare ‘halde auge med, gje akt på’Значення та вживання
- halde auge med;akta nøye på
Приклад
- observere eit framandt fly på radaren
- leggje merke til;registrere
Приклад
- bli observert på åstaden