Nynorskordboka
natur
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein natur | naturen | naturar | naturane |
Походження
av latin natura ‘fødsel’; jamfør norrønt náttúraЗначення та вживання
- landskap som ikkje er skapt av menneske, som har eit plante- og dyreliv, og som kan skildrast ut frå topografi, klima og liknande;til skilnad frå byar, parkar, gardar og liknande
Приклад
- rein og urørt natur;
- kome seg ut i naturen;
- vern om naturen;
- oppleve den storslåtte naturen
- den sanselege eller materielle verda som heilskap, den ytre røynda;til skilnad frå den åndelege eller indre verda
Приклад
- lovene i naturen
- noko opphavleg, uutvikla, lite påverka av menneska; motsett kultur
Приклад
- attende til naturen;
- kamp mellom natur og kultur
- medfødd eller opphavleg knippe eigenskapar ved ei gruppe, ein person, ein ting eller eit fenomen;jamfør menneskenatur
Приклад
- høna er frå naturen si side aktiv
- karakteristisk måte å te seg på hos eit levande vesen, typisk med individuelle skilnader i ei gruppe;legning, sinnelag, temperament, gemytt, lynne
Приклад
- av natur er eg rastlaus
Фіксовані вирази
- liggje i sakas naturvere gjeve av naturlege tilhøve
- det ligg i sakas natur at frivillig arbeid ikkje er noko vi kan påleggje folk
- tre av på naturens vegnertrekkje seg vekk for å gå på do