Nynorskordboka
meinig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| meinig | meinig | meinige | meinige |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| meinigare | meinigast | meinigaste |
Походження
av lågtysk mene ‘allmenn, sams’Значення та вживання
- som høyrer til det jamne folket;som ikkje høyrer til leiar- eller toppsjiktet;vanleg;jamfør meinigmann
Приклад
- den meinige mannen;
- meinige partimedlemer
- i militæret: som ikkje har befalsgrad
Приклад
- ein meinig soldat
- brukt som substantiv
- offiserar og meinige
Фіксовані вирази
- leiande meiniggrad (1, 2) i Forsvaret som blir gjeven til vernepliktige som tek på seg ekstra ansvar, til dømes som lagførar