Nynorskordboka
mani
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein mani | manien | maniar | maniane |
Походження
gjennom tysk eller fransk; frå gresk mania ‘raseri’Значення та вживання
- i psykiatri: oppspilt sinnsstemning med sterk sjølvkjensle og verketrong
- sterk, einsidig lyst eller interesse;
Приклад
- ha mani for motorsyklar;
- kortspel kan bli ein rein mani