Nynorskordboka
banne
banna
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å bannaå banne | bannarbanner | bante | har bant | bann! |
| bannar | banna | har banna | bann!banna!banne! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| bant + іменник | bant + іменник | den/det bante + іменник | bante + іменник | bannande |
| banna + іменник | banna + іменник | den/det banna + іменник | banna + іменник | |
Походження
norrønt banna, opphavleg ‘lyse i bann’; av bannЗначення та вживання
uttrykkje sterke kjensler gjennom tabuord, ofte ord knytte til religion, kjønn osv.;
sverje (2), bruke eidar
Приклад
- banne og sverje;
- han bannar for mykje
Фіксовані вирази
- banne i kyrkjaseie imot eller spotte ein autoritet eller noko heilagt
- å seie dette høgt er å banne i kyrkja
- banne påvere viss på
- det kan du banne på