Nynorskordboka
landemerke, landmerke
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit landemerke | landemerket | landemerke | landemerka |
| eit landmerke | landmerket | landmerke | landmerka |
Значення та вживання
- punkt på land som det er lett å leggje merke til frå sjøen og styre etter
- godt synleg bygning eller annan attraksjon som er forbunden med ein stad
Приклад
- den nye kyrkja har vorte eit landemerke