Nynorskordboka
kreditere
kreditera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å krediteraå kreditere | krediterer | krediterte | har kreditert | krediter! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| kreditert + іменник | kreditert + іменник | den/det krediterte + іменник | krediterte + іменник | krediterande |
Походження
frå tysk, frå fransk; av kreditЗначення та вживання
- føre inn på kreditsida i ein rekneskap;
Приклад
- summen er kreditert kontoen
- gje æra for;
Приклад
- alle dei tilsette må krediterast for resultatet