Nynorskordboka
kontur
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein kontur | konturen | konturar | konturane |
Походження
gjennom fransk; frå italiensk , av contornare ‘omgje, omringe’Значення та вживання
Приклад
- det er så mørkt at vi berre ser konturane av landskapet
Приклад
- vi ser konturane av ein ny politikk