Nynorskordboka
konsekvent
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| konsekvent | konsekvent | konsekvente | konsekvente |
Походження
frå latin , av consequi ‘følgje med’Значення та вживання
- i samsvar med visse prinsipp;
Приклад
- ein konsekvent praksis
- brukt som adverb:
- handle konsekvent
- som tenkjer eller handlar logisk
Приклад
- ein konsekvent person