Nynorskordboka
kongerike
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit kongerike | kongeriket | kongerike | kongerika |
Значення та вживання
- stat som blir styrt av ein konge eller ei dronning;
Приклад
- kongeriket Noreg;
- her i kongeriket
- i overført tyding: område der nokon dominerer eller har full kontroll
Приклад
- ho trekte seg tilbake til sitt eige kongerike og stengde døra