Nynorskordboka
koloni
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein koloni | kolonien | koloniar | koloniane |
Походження
frå latin , av colere ‘dyrke’Значення та вживання
- landområde som ein stat har erobra og styrer over, ofte langt unna det opphavlege territoriet sitt
Приклад
- mange europeiske land hadde koloniar i Afrika;
- økonomisk utbyting av koloniane
- krins av landsmenn i utlandet;samfunn av nybyggjarar
Приклад
- dei norske koloniane i Amerika
- gruppe av personar med felles bakgrunn, interesser eller fag som er samla på ein stad
Приклад
- ein koloni av bohemar og kunstnarar
- stad der ei gruppe personar er samla for ei (kort) tid
- som etterledd i ord som
- feriekoloni
- samling av dyr eller planter på ein stad
Приклад
- ein stor koloni av sjøfugl
- samanhengande samling av dyr utvikla frå eitt individ gjennom ukjønna formeiring
Приклад
- ein koloni av koralldyr