Nynorskordboka
kollektiv 2
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| kollektiv | kollektivt | kollektive | kollektive |
Походження
av latin ‘samla (saman)'; jamfør kollektЗначення та вживання
- som gjeld ei heil gruppe;
Приклад
- kollektivt ansvar;
- kollektiv oppgåveløysing;
- kollektivt transporttilbod;
- kollektiv trygging av landet i ei forsvarspakt
- i grammatikk: som samlar eit mangfald til ei eining
Приклад
- kollektive substantiv som ‘folk’