Nynorskordboka
klok
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| klok | klokt | kloke | kloke |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| klokare | klokast | klokaste |
Походження
norrønt klókr; frå lågtyskЗначення та вживання
- som kan skjøne noko;
Приклад
- ein klok person;
- kloke auge;
- ho har eit klokt hovud;
- seie nokre kloke ord
- brukt som adverb
- investere klokt
- som har vanleg fornuft;
Приклад
- ikkje vere retteleg klok
Фіксовані вирази
- bli klok påfå innsikt i;
forstå (1)- eg klarer ikkje bli heilt klok på deg;
- ein blir aldri heilt klok på hovudpersonen i boka
- gjere klokt ivere tent med
- ein gjer klokt i å lytte;
- du gjer nok klokt i å vere litt varsam
- klok av skaderøynd som følgje av tidlegare mistak eller ulukke
- klok av skade bad eg om hjelp opp trappa
- klok konekvinne som praktiserer folkemedisin
- ei klok kone oppi dalen
- vere like klokskjøne like lite som før (etter eit svar, ei forklaring eller liknande)
- etter å ha kika på kartet var dei like kloke