Nynorskordboka
klinke 3
klinka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å klinkaå klinke | klinkar | klinka | har klinka | klink!klinka!klinke! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| klinka + іменник | klinka + іменник | den/det klinka + іменник | klinka + іменник | klinkande |
Походження
frå lågtyskЗначення та вживання
- hamre hovud på ein metallnagle som går gjennom to stykke slik at hovudet held dei saman
Приклад
- klinke fast noko;
- klinke saman jernplater
- slå, støyte eller sparke hardt
Приклад
- klinke til nokon;
- klinke ballen opp i krysset
Фіксовані вирази
- klinke tilgjere ein heilhjarta innsats;
slå til, setje fart- klinke til frå start;
- klinke til med ny banerekord