Nynorskordboka
klausul
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein klausul | klausulen | klausular | klausulane |
Походження
frå latin ‘slutning’Значення та вживання
atterhald eller vilkår knytt til ei avtale, ein kontrakt, eit testamente eller liknande
Приклад
- avtala har ingen klausul om angrerett
- som etterledd i ord som
- villaklausul