Nynorskordboka
klarleggje, klarlegge, klårlegge, klårleggje
klarleggja, klarlegga, klårlegga, klårleggja
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å klarleggaå klarlegge | klarlegg | klarla | har klarlagt | klarlegg! |
| å klårleggaå klårlegge | klårlegg | klårla | har klårlagt | klårlegg! |
| å klarleggjaå klarleggje | klarlegg | klarla | har klarlagt | klarlegg! |
| å klårleggjaå klårleggje | klårlegg | klårla | har klårlagt | klårlegg! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| klarlagd + іменник | klarlagt + іменник | den/det klarlagde + іменник | klarlagde + іменник | klarleggande |
| klårlagd + іменник | klårlagt + іменник | den/det klårlagde + іменник | klårlagde + іменник | klårleggande |
| klarlagd + іменник | klarlagt + іменник | den/det klarlagde + іменник | klarlagde + іменник | klarleggjande |
| klårlagd + іменник | klårlagt + іменник | den/det klårlagde + іменник | klårlagde + іменник | klårleggjande |
Походження
frå tysk; jamfør klar (1Значення та вживання
gjere noko klart;
opplyse (2) om
Приклад
- klarleggje årsaka til ei ulykke